نامه ای از من اگر سویت نمی آید ، مرنج !

هرچه را من می نویسم اشک پاکش می کند

گفتم:خدایا از همه دلگیرم.

گفت:حتی من؟

گفتم:خدایا دلم را ربودند!

گفت:پیش از من؟

گفتم:خدایا چقدر دوری؟

گفت:تو یا من؟

گفتم:خدایا تنهاترینم!

گفت:پس من؟

گفتم:خدایا کمک خواستم.

گفت:از غیر من؟

گفتم:خدایا دوستت دارم.

گفت:بیش از من؟

گفتم:خدایا انقدر نگو من!

گفت:من تو ام تو من….

همیشه میگن سکوت علامت رضاست ، اما من میگم نه !

بعضی وقت ها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی.

بعصی وقت ها سکوت می کنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری.

گاهی موقع هام انتظاره.

اما بیشتر وقتها سکوت واسه اینه  

که هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که تو وجودت داری، توصیف کنه . . .

خدا گر پرده بردارد

ز روی کار آدمها

چه شادیها خورد بر هم

چه بازیها شود رسوا

یکی خندد ز آبادی

یکی گرید ز بر بادی

یکی از جان کند شادی

یکی از دل کند غوغا

چه کاذب ها شود صادق

چه صادق ها شود کاذب

چه عابدها شود فاسق

چه فاسق ها شود پیدا

چه زشتی ها شود رنگین

چه تلخی ها شود شیرین

عجب صبری خدا دارد

خوبم ، باور کنید.

اشکها را ریخته ام ، غصه ها را خورده ام

نبودن ها را شمرده ام

این روزها که می گذرد ، خالی ام

خالی ام از خشم , دلتنگی , نفرت

خالی ام از احساس.

دلم را که مرور میکنم

تمام آن از آن توست

فقط نقطه ای از آن خودم

روی آن نقطه هم

میخ میکوبم

و قاب عکس تو را می آویزم.

یادمان باشد که همیشه ذره ای حقیقت پشت هر “فقط یه شوخی بود”،

کمی کنجکاوی پشت “همینطوری پرسیدم”

قدری احساسات پشت “به من چه اصلا”

مقداری خرد پشت “چه میدونم”

و اندکی درد پشت “اشکالی نداره” وجود دارد….

روز را خورشید می سازد و روزگار را ما،

ما را قلب زنده نگه میدارد و قلب را عشق ،

پس روزگار را عاشقانه بساز ..!!

نیمه گمشده ام آخر کیست
این سوالیست که با خود دارم

نیمه گمشده ام یک سیب است
سیب سرخی که ز باغ ازلی می آید

نیمه گمشده‌ام یک کوه است
پر صلابت پر حجم و عجب شرم و حیایی دارد

نیمه گمشده ام یک بید است
که به مجنون صفتی مشهور است

برای خوندن بقیه ی روی ادامه مطلب کلیک کنین.

هر وقت تو زندگی به یه در بزرگ ،که یه قفل بزرگ روش بود رسیدی

ارام و امیدوار باش

چون اگه قرار بود در باز نشه جاش دیوار می گذاشتن….